اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ إِیمَانا تُبَاشِرُ بِهِ قَلْبِی وَ یَقِینا حَتَّى أَعْلَمَ أَنَّهُ لَنْ یُصِیبَنِی
إِلا مَا کَتَبْتَ لِی وَ رَضِّنِی مِنَ الْعَیْشِ بِمَا قَسَمْتَ لِی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
خدایا ایمانى از تو میخواهم که دلم با آن همراه شود و باوری که بدانم هرگز چیزى به من نمی رسد،مگر آنچه که تو برایم ثبت کردى و مرا از زندگى به آنچه که نصیبم فرمودى خشنود بدار،اى مهربانترین مهربانان.
گزیده ای از دعای ابو حمزه ثومالی
بسم الله
اینروزها آخوندی هستم که دزیره می خواند!
اوژنی دزیره کلاری معشوقه بوناپارت! عشقی در حاشیه جنگ ها و فتوحات بزرگ .
خیلی فکر کردم به چگونگی عاشق شدن آدم های کتاب و فقط یک نتیجه گرفتم : شاید اگر ما شیعیان هم هیچ دستاویزی برای عشق ورزیدن نداشتیم به همان عشق نمای سخیفی که بر این جوامع حاکم است مبتلا می شدیم .
و چقدر عجیب که ما نعمتی مثل انسان معصوم(ع) را تجربه می کنیم . باید دل بی خبر انسان غربی بیچاره ازین عشق با خبر شود...
روزی که دل سرد مردم غرب با حرارت درک وجود فرزندان فاطمه (س) ، ناب ، گرم و مشتعل شود حنای کاخ تویلری رنگ می بازد...
آنروز خیلی اتفاقات خواهد افتاد و انسانها خواهند فهمید چه ظلمی به واژه عشق شده ...
عشق پدیده ایست که رنگ واقعی اش در سیرت و صورت اولاد فاطمه (س) بروز خواهد کرد ...
